พุทธวจน อานาปานสติ

ภิกษุ. ท ! อานาปานสติสมาธินี้แลเป็นธรรมอันเอก ซึ่งเมื่อบุคคลเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว
ย่อมทำสติปัฎฐานทั้ง ๔ ให้บริบรูณ์;

ซึ่งเมื่อบุคคลเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมทำสติปัฎฐานทั้ง ๔ ให้บริบรูณ์;

สติปัฎฐาน ๔ อันบุคคลเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมทำโพชฌงค์ทั้ง ๗ ให้บริบรูณ์;

โพชฌงค์ทั้ง ๗ อันบุคคลเจริญแล้วทำให้มากแล้ว ย่อมทำวิชชาและวิมุติ ให้บริบรูณ์ได้.

ปฐมภิกษุสูตร มหาวาร. สํ. ๑๙/๔๒๔/๑๔๗๒-๑๔๗๓