พุทธวจน
ภิกษุทั้งหลาย ! ภิกษุเมื่อประกอบด้วยองค์ประกอบหกอย่างแล้ว
ย่อมเป็นผู้ควรแก่ของบูชา ควรแก่ของต้อนรับ ควรแก่ของทำบุญ ควรทำอัญชลี เป็นเนื้อนาบุญของโลก ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า
องค์ประกอบ หกอย่างอะไรบ้างเล่า ?
ย่อมเป็นผู้ควรแก่ของบูชา ควรแก่ของต้อนรับ ควรแก่ของทำบุญ ควรทำอัญชลี เป็นเนื้อนาบุญของโลก ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า
องค์ประกอบ หกอย่างอะไรบ้างเล่า ?
หกอย่างคือ ภิกษุในกรณีนี้
(๑) เป็นผู้อดได้เฉยได้ต่อความยั่วใจของ รูปทั้งหลาย.
(๒) เป็นผู้อดได้เฉยได้ต่อความยั่วใจของ เสียงทั้งหลาย.
(๓) เป็นผู้อดได้เฉยได้ต่อความยั่วใจของ กลิ่นทั้งหลาย.
(๔) เป็นผู้อดได้เฉยได้ต่อความยั่วใจของ รสทั้งหลาย.
(๕) เป็นผู้อดได้เฉยได้ต่อความยั่วใจของ สัมผัสทางกายทั้งหลาย
(๖) เป็นผู้อดได้เฉยได้ต่อความยั่วใจของ ธรรมารมณ์ทั้งหลาย.
(๒) เป็นผู้อดได้เฉยได้ต่อความยั่วใจของ เสียงทั้งหลาย.
(๓) เป็นผู้อดได้เฉยได้ต่อความยั่วใจของ กลิ่นทั้งหลาย.
(๔) เป็นผู้อดได้เฉยได้ต่อความยั่วใจของ รสทั้งหลาย.
(๕) เป็นผู้อดได้เฉยได้ต่อความยั่วใจของ สัมผัสทางกายทั้งหลาย
(๖) เป็นผู้อดได้เฉยได้ต่อความยั่วใจของ ธรรมารมณ์ทั้งหลาย.
ภิกษุทั้งหลาย ! ภิกษุเมื่อประกอบด้วยองค์ประกอบหก
อย่างเหล่านี้แล้ว ย่อมเป็นผู้ควรแก่ของบูชา ควรแก่ของต้อนรับ ควรแก่ของทำบุญ ควรทำอัญชลี เป็นเนื้อนาบุญของโลก ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า.
-------------------------------
บาลี พระพุทธภาษิต ฉกฺก. อํ. ๒๒/๓๑๔/๒๗๖,
ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย.
อย่างเหล่านี้แล้ว ย่อมเป็นผู้ควรแก่ของบูชา ควรแก่ของต้อนรับ ควรแก่ของทำบุญ ควรทำอัญชลี เป็นเนื้อนาบุญของโลก ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า.
-------------------------------
บาลี พระพุทธภาษิต ฉกฺก. อํ. ๒๒/๓๑๔/๒๗๖,
ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย.