ความดับไม่เหลือ

พุทธวจน

ภิกษุทั้งหลาย ! ฉันใดก็ฉันนั้นแล
ถ้าไม่มีราคะ ไม่มีนันทิ ไม่มีตัณหา
ในอาหารคือ คำข้าวก็ดี ในอาหารคือผัสสะก็ดี
ในอาหารคือมโนสัญเจตนาก็ดี
ในอาหารคือวิญญาณก็ดีแล้วไซร้
วิญญาณก็เป็นสิ่งที่ตั้งอยู่ไม่ได้
เจริญงอกงามอยู่ไม่ได้
ในอาหารคือคำข้าว เป็นต้นนั้นๆ.

วิญญาณตั้งอยู่ไม่ได้
เจริญงอกงามอยู่ไม่ได้ในที่ใด,
การก้าวลงแห่งนามรูป ย่อมไม่มีในที่นั้น;

การก้าวลงแห่งนามรูป ไม่มีในที่ใด,
ความเจริญแห่งสังขารทั้งหลาย ย่อมไม่มีในที่นั้น;

ความเจริญแห่งสังขารทั้งหลาย ไม่มีในที่ใด,
การบังเกิดในภพใหม่ต่อไป ย่อมไม่มีในที่นั้น;

การบังเกิดในภพใหม่ต่อไป ไม่มีในที่ใด,
ชาติ ชรา และมรณะต่อไป ย่อมไม่มีในที่นั้น;

ชาติชรามรณะต่อไป ไม่มีในที่ใด,
ภิกษุทั้งหลาย !เราเรียก “ที่” นั้น ว่าเป็น
“ ที่ไม่โศก ไม่มีธุลี และไม่มีความคับแค้น ” ดังนี้.
----------------------------
นิทาน. สํ. ๑๖/๑๒๔-๑๒๖/๒๔๘-๒๔๙.